„Akcjo Katolicka nie lękaj się. Należysz do Kościoła i mieszkasz w sercu Boga…” Jan Paweł II

   Dzięki życzliwości, otwartości i gościnności ks. Prałata Henryka Ambroziaka, proboszcza Parafii pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Lipnie, mogliśmy niedzielny dzień świąteczny - 16 listopada, wspólnie z kolegą Grzegorzem Ziółkowskim z zarządu diecezjalnego, przeżyć z lipnowską wspólnotą parafialną, uczestnicząc w Najświętszej Eucharystii.

Mieliśmy możliwość zwrócenia się ze słowem do licznie zgromadzonych na Mszach św. wiernych, prezentując historię powstania, misję i działalność Akcji Katolickiej w Polsce,  w szczególności zaś w naszej diecezji.

Kościół parafialny urzekł nas swoją wielowiekową historią, zachwycił bogatym, centralnie umieszczonym wielkim ołtarzem, który fascynuje kunsztem snycerskim, talentem i artyzmem dawnych mistrzów. Historia fary sięga jeszcze okresu sprzed roku 1349, kiedy to Lipnu nadano prawa miejskie, i jest  jedną ze starszych świątyń na Ziemi Dobrzyńskiej. Historię upadków i świetności kościoła można prześledzić w monografii „Lipno Kartki z dziejów”, tom 1 . „Kościół pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Lipnie” autorstwa Ks. Mariusza Budkiewicza i Ks. Szymona Grzywińskiego. Współcześnie, świątynia dzięki trosce i staraniom kolejnych duszpasterzy parafii oraz hojności parafian zachwyca odnowionym obrazem Wniebowzięcia NMP, rokokową amboną, wiekową granitową kropielnicą, chrzcielnicą, barokowymi figurami świętych Piotra i Pawła Apostoła. Piękno wnętrza dopełniają polichromia z wizerunkami świętych oraz witraże.

Lipno, to miasto z tradycjami burzliwie przebiegających sejmików ziemskich, miasto, które wydało wielu utalentowanych i znamienitych obywateli, gdzie w latach przedwojennych prężnie działała Akcja Katolicka. Posiadała również swój dom w pobliżu kościoła, z przeznaczeniem na siedzibę i cele użyteczności publicznej.

Gorąco zachęcaliśmy zebranych do reaktywowania Akcji Katolickiej w społeczności lipnowskiej, w wymiarze współczesnej aktywności, powołując się na słowa Ojca Świętego, św. Jana Pawła II, który w przesłaniu do Międzynarodowego Kongresu Akcji Katolickiej, 10 sierpnia 2004, tak pisał:

„Patrzenie w przyszłość z odwagą to postawa, która nie jest owocem wyboru, lecz rodzi ją i konkretyzuje pamięć o bezcennym darze, jakim jest Akcja Katolicka od początku swego istnienia. (…) Nadszedł czas odnowy, o której świadczą wielorakie zjawiska obecne w waszym stowarzyszeniu. Wiele wskazuje na to, że możemy z nadzieją oczekiwać kairosnowej wiosny Ewangelii! Ta wielka odpowiedzialność, która spoczywa na was wszystkich i na waszych pasterzach i zobowiązuje cały Kościół, zmusza do podjęcia pokornej i odważnej decyzji, by rozpocząć na nowo od Chrystusa z zachowaniem świadomości, że wspiera nas wszechobecna moc Ducha Świętego. W realizacji tego wielkiego zadania mogą uczestniczyć wszyscy wierni świeccy świadomi swego powołania, wynikającego z chrztu. (…)

Akcja Katolicka zawsze była i również dzisiaj powinna być kuźnią formacji wiernych, którzy oświeceni nauką społeczną Kościoła, angażują się przede wszystkim w obronę świętego daru życia, w ochronę godności osoby ludzkiej, w urzeczywistnianie wolności wychowania, w uświadamianie prawdziwego sensu małżeństwa i rodziny, w działalność charytatywną na rzecz najbardziej potrzebujących, w sprawę pokoju i sprawiedliwości oraz dbają o stosowanie zasad pomocniczości i solidarności w rozlicznych, powiązanych ze sobą sytuacjach społecznych.”

Wskazywaliśmy, jakże aktualna jest potrzeba realizacji tego dzieła. Czteroletni program duszpasterski „Od wiary i chrztu do świadectwa” jasno wyznacza drogę naszej odnowy przez pogłębianie osobistej więzi z Chrystusem, uświadomienie sobie znaczenia i przyjęcia łaski sakramentu, przez kształtowanie postaw duchowych i moralnych oraz poprzez pełniejsze podjęcia odpowiedzialności za kształtowanie w duchu wiary swego życia rodzinnego, społecznego, zawodowego, publicznego i wspólnotowego. Te wyznaczone nam zadania mają  właściwe przygotować nas do 1050 rocznicy Chrztu Polski oraz do pełniejszego przeżywania dzieła Światowych Dni Młodzieży.

Mając świadomość odpowiedzialności za zobowiązanie jakiego się podjęliśmy, angażując w Akcję Katolicką, zapewnialiśmy, że jeszcze bardziej pragniemy rozwijać to dzieło w łączności   z naszym Pasterzem bp. Wiesławem Meringiem, który jest naszym mentorem, przyjacielem, inspiratorem pełniejszej aktywności – podkreślając , że Kościół potrzebuje Akcji Katolickiej. Zapewnialiśmy o aktywności  i dobrej współpracy z Asystentem AK w diecezji ks. Łukaszem Grabiaszem, który w parafii lipnowskiej przez dwa lata pełnił posługę kapłańską.

Przedstawiliśmy działalność oddziałów parafialnych, wskazując szczególnie na: pracę formacyjną w oparciu m.in. o materiały przygotowywane przez Krajowy Instytut AK, pomoc potrzebującym, organizację pielgrzymki Ludzi Pracy do Matki Bożej Bolesnej Licheńskiej, uroczystości patriotycznych, wydarzeń kulturalnych, konkursów, każdego 13 dnia miesiąca Mszy św. w intencji Ojczyzny, żywe zaangażowanie w życie parafii i lokalnych środowisk. Mówiliśmy o podejmowanych przez Zarząd Diecezjalny stanowiskach, w których wypowiadaliśmy  się w sprawach ważnych dla Kościoła, Ojczyzny i polskich rodzin - czerpiąc z postawy naszego Biskupa. O kategorycznym  przeciwstawianiu się atakom na Kościół, szerzeniu wrogiej dzieciom i rodzinom ideologii gender. O zorganizowanym marszu w obronie TV Trwam, inicjatywie obywatelskiej w proteście przeciwko zamachom na obecność krzyża w przestrzeni publicznej i próbom burzenia ładu moralnego w Ojczyźnie.

W końcu o naszych planach na najbliższy rok: sympozjum z udziałem Pana Profesora Bogdana Chazana, podczas którego chcemy dobitnie nazwać i potępić niedopuszczalne praktyki ostracyzmu stosowane wobec „ludzi sumienia”; Diecezjalnym Dniu Rodziny Wielopokoleniowej, który zamierzamy powtarzać cyklicznie, w każdym następnym roku w innej parafii.

Inspirując zgromadzonych w świątyni mieszkańców Lipna do aktywności i zaangażowania w Akcje Katolicką, odwołując się do ewangelicznej przypowieści z niedzielnej Ewangelii, poprosiłam o wspólną refleksje nad własnym życiem, o zadanie sobie pytania: Co to jest talent? Czym mnie obdarzył Pan Bóg? I, chyba najważniejsze pytanie, co ja z tym darem robię? Czy go pielęgnuję, rozwijam i pomnażam? Każdy z nas otrzymał od Boga jakieś zdolności, jakiś talent - zgodnie z Jego wolą. Motywowałam, że naszym zadaniem jest rozpoznać w sobie to powołanie, którym obdarzył nas Bóg i kształtować je , rozwinąć w taki sposób, by przyniosło jak najobfitsze pożytki. Boży dar zaniedbany, zmarnowany, czy nierozpoznany – może zostać nam po prostu zabrany, bowiem nie jest on dany nam na zawsze. Po to Bóg nam darzy, byśmy potrafili obdarować drugiego człowieka, byśmy potrafili talentami dzielić się ze wspólnotą – przekonywałam. Naszym darem od Boga może być, po prostu, dobroć, życzliwość, serdeczność, aktywność społeczna i otwarte serce na potrzebujących. W Liście św. Jakub czytamy: "Kto zaś umie dobrze czynić, a nie czyni, grzeszy."

Dlatego zachęcam inne wspólnoty parafialne do aktywności i spełniania powołanie, jakie otrzymaliśmy na mocy sakramentów Chrztu i Bierzmowania. Naszą odpowiedzialnością i zobowiązaniem jest świadczyć,  jak myśleć i działać po katolicku w każdym sferze swojego życia.

Z wielką radością i wdzięcznością odwiedzimy każdą parafię, która zaprosi nas w swoje gościnne progi.

Mariola Rakiewicz